کارشناس میراث فرهنگی:
ثبت میراث ناملموس شهرستان های غرب اصفهان، مغفول مانده است
اصفهان- کارشناس ثبت پرونده‌های میراث معنوی در اصفهان گفت: فرایند ثبت میراث ناملموس شهرستان های غرب این استان کمرنگ و با توجه به ظرفیت ها و فرصت های بومی نیازمند پیگیری مجدانه است.
عباس ترابزاده افزود ثبت میراث ناملموس غرب استان اصفهان نیازمند مطالعات میدانی، پژوهش های کارشناسی استاندارد و پیگیری مستمر مسوولان آن شهرستان است.
وی با بیان اینکه موضوع پرونده های ثبتی در این زمینه باید زنده و پویا باشد، افزود: دانش، مهارت، آیین ها، خوراک ها و غذاهای سنتی، جشنواره ها و آثار آنها بر جامعه پس از مطالعات و مستندنگاری قابل ثبت در فهرست میراث ناملموس است.
ترابزاده به ظرفیت ارزشمند مناطق غرب اصفهان در این بخش اشاره و بیان کرد: از دیگر موانع ثبت میراث ناملموس هزینه های کارشناسی و مستندنگاری موضوع است و باید از سوی میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی آن شهرستان پرداخت شود که بطور معمول در بیشتر موارد با برنامه ریزی قابل تامین است.
وی افزود: میراث فرهنگی ناملموس پُلی است که گذشته را به حال و حال را به آینده پیوند می دهد و در ایجاد احساس هویت در افراد هر جامعه نقشی اساسی ایفا می کند.
کارشناس حوزه میراث فرهنگی اصفهان گفت: حفظ میراث فرهنگی ناملموس و ترویج و توسعه آن به رونق صنعت گردشگری خلاق کمک می کند.
وی با بیان اینکه در این شهرستان ها در بخش میراث ملموس نیز آثار باستانی و تاریخی ارزشمندی وجود دارد که در اختیار مالکان خصوصی است، افزود: این آثار با تشخیص کارشناسان میراث فرهنگی و با ورود مستقیم آنها به موضوع قابلیت ثبت دارد.
ترابزاده به ظرفیت های ناشناخته مناطق غرب اصفهان در این رابطه اشاره و بیان کرد: ثبت این آثار از سوی میراث فرهنگی به منزله تملک آن نیست بلکه امکان محافظت بیشتر و جلوگیری از دخل و تصرف در آن فراهم می شود و مالکان همچنان می توانند آن بنا را بفروشند یا مالکیت آن را انتقال دهند.
وی افزود: رویکرد میراث فرهنگی تلاش برای ثبت میراث ملموس و ناملموس با هدف پاسداری از آن است.
این کارشناس با بیان اینکه میراث فرهنگی منحصربه فرد، غیر قابل جایگزینی و در میان نسلها از ارزش و احترام برخوردار است، افزود: حفظ و انتقال میراث فرهنگی به آیندگان به عنوان شناسنامه فرهنگ و تمدن ضروری است.
میراث فرهنگی می تواند دربرگیرنده آثار ملموس(مانند بناهای باستانی) یا آثار ناملموس (مانند آداب و رسوم یک منطقه) باشد.
ثبت و شناسنامه دار کردن هویت میراثی ملموس و غیر ملموس که ۲ دهه در دستور کار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است بطور جدی در دولت سیزدهم نیز دنبال می شود.
استان اصفهان با ثبت میراث ماندگار قالیشویان و روش سنتی قالیبافی در کاشان در فهرست جهانی یونسکو جایگاه ویژه ای در این بخش دارد.
به گفته مسوولان، افزون بر صد میراث معنوی اصفهان در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است که از آن جمله می‌توان به «نقالی» در شهر تاریخی «وزوان»، آیین نخل‌گردانی روستای «وش» از توابع شهرستان نطنز، پوشش سنتی مردم روستای تاریخی ابیانه، مهارت تهیه خورشت ماست از غذاهای سنتی اصفهان، مهارت بافت قالی یلمه علی آباد دهاقان، آداب و رسوم پخت کاشی ابوزید آباد آران و بیدگل، آیین پخت سمنوی نذری شهرضا، دانش سنتی کاشت خربزه در برخوار و شاهین شهر و میمه اشاره کرد.
عنوان تمدن هفت هزار ساله با انبوه ظرفیت های فرهنگی و گردشگری به منطقه ای وسیع از شهرستان های فریدن با بیش از ۴۹ هزار نفر جمعیت، فریدونشهر با ۳۵ هزار نفر جمعیت، چادگان با ۳۲ هزار نفر و بویین میاندشت با بیش از ۲۴ هزار نفر اطلاق می شود که به ترتیب در ۱۴۰، ۱۷۰، ۱۱۰ و۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان قرار دارند.
منبع: ایرنا
