روایت هم‌نوایی در مسیر چالش‌ها و موفقیت‌ها
در دنیای موسیقی ایرانی، جایی که نوای سازها و آوازها روایتگر فرهنگ و احساسات‌اند، دوقلوهایی قدم به صحنه گذاشته‌اند که هم‌صدا و هم‌دلانه در مسیر دشوار هنر گام بردارند؛ این گزارش نگاهی است به چالش‌ها، رؤیاها و رمز موفقیت این همزادهای هنری که صدایشان پژواکی از اتحاد و تلاش است.
موسیقی ایرانی، این هنر کهن و ریشه‌دار، نه‌تنها یکی از جلوه‌های بی‌بدیل فرهنگ و تمدن ایرانی، بلکه پلی میان تاریخ، هویت و احساسات نسل‌ها است اما در روزگاری که جهانی‌سازی، تحولات فناورانه و تغییر ذائقه‌ها مرزهای موسیقی را بازتعریف می‌کنند، موسیقی ایرانی با چالش‌های متعددی روبه‌رو است.
از کم‌رنگ شدن اصالت‌ها گرفته تا محدودیت‌های آموزشی و حمایتی، همگی این هنر فاخر را در معرض تهدیدهایی قرار داده که نیازمند واکاوی دقیق و تدابیر جدی هستند اما با وجود این چالش‌ها، هنوز هم هنر بستری برای بیان چالش‌ها و رنج بشر است؛ با این اوصاف به هنر از دریچه چشم علی و محمد سعیدی به‌عنوان تنها دوقلوهای آواز ایران شناخته می‌شوند، می‌نگریم.
برادران سعیدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره شرایط موسیقی در کشور اظهار می‌کنند: موسیقی در ایران با حساسیت‌هایی مواجه است و به موازات این امر، از حمایت کافی برخوردار نیست، همچنین کمبود سالن‌های استاندارد برای کنسرت، تجهیزات حرفه‌ای و استودیوهای پیشرفته از دیگر مشکلات است.
آن‌ها می‌افزایند: شرایط اقتصادی دشوار کشور باعث شده بسیاری از مردم توان مالی برای خرید آلبوم یا حضور در کنسرت‌ها را نداشته باشند؛ این موضوع درآمد هنرمندان را کاهش داده و بر تولید آثار جدید تأثیر می‌گذارد؛ آموزش موسیقی در بسیاری از شهرهای کوچک و مناطق کمتر توسعه‌یافته محدود است و این مسئله باعث می‌شود استعدادهای زیادی کشف نشده باقی بمانند.
دوقلوهای موسیقی ایران عنوان می‌کنند: در برخی جوامع محلی، موسیقی همچنان تابو تلقی می‌شود و حمایت اجتماعی کافی از هنرمندان وجود ندارد؛ در این مسیر دولت باید در ساخت سالن‌های استاندارد، استدیوهای مجهز و زیرساخت‌های آموزشی سرمایه‌گذاری کند و با ایجاد تسهیلات مالی، اعطای وام‌های کم‌بهره یا کمک‌هزینه به هنرمندان برای تولید آثار و برگزاری کنسرت کمک شایانی به هنرمندان این عرصه کند.
آن‌ها ادامه می‌دهند: از بزرگترین چالش‌های موسیقی در شهر اصفهان که پایگاه هنر و موسیقی کشور است شکاف بین نسل قدیم و نسل جدید موسیقی اصفهان، حذف جایگاه استاد و شاگردی که در قدیم بسیار مورد اهمیت بود، منتقل نشدن تجربه پیشکسوتان و زیست هنرمند به نسل جدید (نمونه بارز زیست هنرمند استاد تاج اصهانی)، نبود حمایت از هنرمندان عرصه موسیقی و تجلیل از هنرمندان شاخص موسیقی ایرانی و نبود تشکل یا انجمنی تحت عنوان تشکل، انجمن یا شعبه‌ای از خانه موسیقی که بیشتر به‌صورت محافل کوچک شعر و موسیقی دایر است.
دوقلوهای موسیقی ایران تصریح می‌کنند: حل این چالش‌ها نیازمند اصلاحات قانونی، حمایت اقتصادی، گسترش آموزش موسیقی و تغییر نگرش‌های فرهنگی در جامعه است؛ موسیقی باید به‌عنوان بخشی از نظام آموزشی رسمی در مدارس تدریس شود تا کودکان از سنین پایین با آن آشنا شوند.
آن‌ها خاطرنشان می‌کنند: بازنگری در فرایند صدور مجوز، حذف یا ساده‌سازی روند اخذ مجوز و کاهش محدودیت‌ها می‌تواند به هنرمندان اجازه دهد آزادانه‌تر خلاقیت خود را بیان کنند؛ از طریق رسانه‌ها و برنامه‌های فرهنگی می‌توان نگاه جامعه به موسیقی را تغییر داد و آن را به عنوان بخشی از فرهنگ ملی و هویت هنری معرفی کرد.
دوقلوهای موزیسین ادامه می‌دهند: با تفکر و اندیشه هنرمندان، حمایت مدیران و مسئولان از طرح‌های هنری دارای تفکر و اندیشه می‌توان به آینده موسیقی و هنر این سرزمین امیدوار بود.
برادران سعیدی که از بستر موسیقی برای دغدغه خود یعنی زاینده‌رود گفته‌اند، تصریح می‌کنند: ما هم مثل بقیه مردم خواستار جریان دائمی زاینده رود هستیم و اینکه با همت مسئولان و سیاستمداران، رگ حیاتی اصفهان مجدداً زنده شود. اینجا دیگر نفس کشیدن هم سخت شده. مطالبه گری‌هایی در حوزه‌های فرهنگی هنری و اجتماعی می وشود اما همچنان زاینده رود فصلی است و مشکلات زیست محیطی و … هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.
منبع:ایمنا
