گروه زندگی: جوانی در آینه نگاه پیامبر و ائمه علیه السلام فرصتی است بی‌تکرار و غنیمتی است ارزشمند که اگر از آن خوب استفاده شود سعادت انسان را در پی دارد تا آنجا که امیرالمومنین علیه السلام می‌فرماید:« دل جوان مانند زمین آماده است که هر بذرى در آن افشانده شود، مى پذیرد.»
مشورت با جوانان!
قال امیرالمومنین علیه السلام:«اِذَ ا احْتَجْتَ اِلَى الْمَشْوَرَهِ فى اَمْرٍ قَدْ طَرَاَ عَلَیْکَ فَاسْتَبْدِهِ بِبِدایَهِالشُّبّانِ ، فَاِنَّهُمْ اَحَدُّ اَذْهانا وَ اَسْرَعُ حَدْسا ، ثُمَّ رُدَّهُ بَعْدَ ذالِکَ اِلى رَاْىِ الْکُهولِ وَ الشُیوخِلِیَسْتَعْقِبوهُ وَ یُحْسِنُوا الاِْخْتیارَ لَهُ ، فَاِنَّ تَجْرِبَتَهُمْ اَکْثَرُ»
امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند:«هرگاه به مشورت نیازمند شدى ، نخست به جوانان مراجعه نما، زیرا آنان ذهنى تیزتر وحدسى سریع تر دارند . سپس (نتیجه) آن را به نظر میان سالان و پیران برسان تا پیگیرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب کنند، چرا که تجربه آنان بیشتر است.» (شرح نهج البلاغه ابن ابی حدید، ج۲۰، ص۳۳۷)
غنیمت جوانی
قال محمد صلی الله علیه و آله: «یا عَلىُّ بادِر بِاَرْبَعٍ قَبْلَ اَرْبَعٍ: شَبابِکَ قَبْلَ هَرَمِکَ وَ صِحَّتِکَ قَبْلَ سُقْمِکَوَ غِناکَ قَبْلَ فَقْرِکَ، وَ حَیاتِکَ قَبْلَ مَوْتِکَ»
حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود:«اى على! چهار چیز را پیش از چهار چیز دریاب: جوانى‌ات را پیش از پیرى، وسلامتى‌ات را پیش از بیمارى، و ثروتت را پیش از فقر و زندگى‌ات را پیش از مرگ.» (من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۵۷)
جوانی ات را چگونه سپری کردی!؟
قال محمد صلی الله علیه و آله:«لا تَزولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقیامَهِ حَتّى یُسْاَ لَ عَنْ اَرْبَعٍ عَنْ عُمُرِهِ فیما اَفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فیما اَبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ اَیْنَ اَ کْتَسَبَهُ وَ فیما اَ نْفَقَهُ وَ عَنْ حُبِّنا اَهْلَ الْبَیْتِ»
حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود:«انسان، در روز قیامت، قدم از قدم برنمى‌دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده مى‌شود: از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانى‌اش که چگونه سپرى کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستى ما اهل بیت.» (خصال، ص۲۵۳)
جوانی که به دستور پیامبر فرماندار مکه شد
«وَلّى رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله عَتّابَ بْنَ اَسیدٍ وَ عُمُرُهُ اِحدى وَ عِشْرونَ سَنَهً اَمْرَمَکَّهَ وَ اَمَرَهُ صلی الله علیه و آله اَنْ یُصَلّى بِالنّاسِ وَ هُوَ اَوَّلُ اَمیرٍ صَلّى بِمَکَّهَ بَعْدَ الْفَتْحِ جَماعَهً .ثَمّ اِلْتَفَتْ صلی الله علیه و آله لَهُ قائلاً:یا عَتّابُ! تَدْرى عَلى مَنْ اِسْتَعَمَلْتُکَ؟! اِسْتَعْمَلْتُکَ عَلى اَهْلِ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ ، ولَو اَعْلَمُلَهُمْ خَیْرا مِنْکَ اِسْتَعْمَلْتُهُ عَلَیْهِم .وَ کَـتَبَ اِلى اَهْلِ مَکَّهَ: لا یَحْتَجَّ مُحْتَجُّ مِنْکُمْ فى مُخالَـفَتِهِ بِصِغَرِ سِنِّهِ فَلَیْسَ الاَْکبَرُهُوَ الاَْفْضَلَ ، بَلِ الاَْفْضَلُ هُوَ الاَْکْبَرُ»
رسول خدا (ص)، عتّاب بن اَسید را که جوانى ۲۱ ساله بود، به فرماندارى مکّه منصوب کردند و به او فرمان دادند که امامتِ جماعت مردم را نیز به عهده بگیرد و او نخستین فرماندار بعد از فتح مکه بود که در این شهر، نماز جماعت برگزار کرد. رسول خدا (ص)، سپس به او رو کردند و فرمودند: «اى عَتّاب! مى‌دانى تو را بر چه کسانى فرماندار کرده‌ام؟ تو را بر مردم شهر خداى عزّوجلّ فرماندار کرده‌ام و البته اگر کسى بهتر از تو سراغ داشتم، او را فرماندار آنان قرار مى‌دادم». آن حضرت، سپس به اهل مکّه نوشتند: «مبادا کسى در نافرمانى از او، به کم سن بودنش استدلال کند، چرا که بزرگ‌تر، شایسته تر نیست ، بلکه شایسته‌تر ، بزرگ‌تر است». (بحارالانوار، ج۲۱، ص۱۲۳)
بندگی در جوانی
قال رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله «مَنْ اَحْسَنَ عِبادَهَ اللّه ِ فى شَبیبَتِهِ، لَقّاهُ اللّه ُ الْحِکمَهَ عِنْدَ شَیْبَتِهِ، قالَ اللّه ُتَعالى: «وَ لَمَّا بَلَغَ اَشُدَّهُ وَاسْتَوى ءَآتَیْناهُ حُکْما وَ عِلْما» ثُمَّ قالَ تَعالى: «وَ کَذالِکَ نَجْزِىالْمُحْسِنینَ»
رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله فرمود:هر کس که در جوانى خوب بندگى خدا کند، خداوند در پیرى به او حکمت مى‌آموزد. خداى متعال مى‌فرماید: «و چون به رشد و کمال خویش رسید ، به او حکمت و دانش عطا کردیم» و در ادامه آیه مى فرماید : «و نیکوکاران را چنین پاداش مى‌دهیم» (قصص، آیه۱۴، أعلام الدین، ص۲۹۶)
انتهای پیام/
